TOM WAITS – ΣΠΟΡΟΙ ΣΕ ΣΚΛΗΡΟ ΕΔΑΦΟΣ

TOM WAITS – ΣΠΟΡΟΙ ΣΕ ΣΚΛΗΡΟ ΕΔΑΦΟΣ

(Για τον Γιώργο – Ίκαρο Μπαμπασάκη)
(Μετάφραση: X. Αγγελακόπουλος)

Είμαι ένας σπόρος που έπεσε
Στο σκληρό έδαφος
Το σκληρό έδαφος
Το σκληρό έδαφος
Είμαι ένας σπόρος που έπεσε
Στο έδαφος
Είμαι ένας σπόρος που έπεσε
Στο έδαφος

Είμαι ένα φύλλο που έπεσε
Από μια βελανιδιά
Μια βελανιδιά
Από μια γριά βελανιδιά
Είμαι ένα φύλλο που έπεσε
Από μια βελανιδιά
Είμαι ένα φύλλο που έπεσε
Από ένα δέντρο

Είμαι μια πέτρα που κυλάει
Σ’ έναν ανώμαλο δρόμο
Σ’ έναν ανώμαλο δρόμο
Σ΄ έναν ανώμαλο δρόμο
Είμαι μια πέτρα που κυλάει
Σ’ έναν ανώμαλο δρόμο
Είμαι μια πέτρα που κυλάει
Στο δρόμο

Μπορώ να σηκωθώ από το ρινγκ
Σαν ένας παλαιστής που
Ηττήθηκε, ηττήθηκε
Μπορώ να σηκωθώ και να
Επιστρέψω ξεφωνίζοντας;

Μαντεύω πως μερικοί από μας
Πηδούν τη γριά παρθένα
Το πήγα όλο ανάποδα
Το πήγα όλο λάθος
Μπορώ να με σταματήσω από τα
Λουριά αυτού του τραγουδιού
Ήμουν καταραμένος και
Τελείωσε
Τόσος καιρός από τότε
Τόσος καιρός
Τίποτα δεν είναι δίκαιο σ’ αυτό τον κόσμο
Τίποτα δεν είναι δίκαιο
Όταν γεννήθηκα
Οι συγγενείς έφτυναν μη με ματιάσουν
Ήμουν το πακέτο όπου όλη
Η καλή τους τύχη συμπυκνώθηκε
Ήμουν λαμπερός κι ακτινοβόλος, μαγνητικός
Και φλογερός
Είμαι απλώς κάτι που φαγώθηκε
Από τους θεούς
Είμαι απλά και μόνο η τσάντα
Όπου όλο αυτό συμπυκνώθηκε
Οι γονείς μου ήταν καλοί άνθρωποι
Η Σίρλει κι ο Ρέιμοντ
Προσεύχονταν για ένα παιδί
Σαν και μένα
Σαν και μένα
Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν υπάρχει
Άλλη ζωή μέσα σ’ αυτή
Που υποτίθεται ότι θα ζούσα
Πρέπει να φύγω τώρα
Βλέπω το τρένο να σφυρίζει
Σε απόσταση μιας γιάρδας
Το τρένο τραβάει
Για μακρύτερα
Το είχα πάρει κάποτε και
Το έχασα το έχασα
Ή το είδα τυχαία
Και το διάλεξα
Το διάλεξα

Κάτω εδώ ω Κύριε
Κάτω από τ’ αστέρια
Κάτω εδώ Κύριε
Υπάρχει ένας που προσεύχεται
Κάτω ακριβώς
Απ’ όλες αυτές τις καταβολάδες
Συμμάχησε συμμάχησε βόδια ελεύθερα
Έλα βρες με Κύριε
Έλα βρες με

Μαστούρα
Βρομιά
Ήττα
Εμπόδιο
Απογοήτευση
Διαστρέβλωση
Παραπάτημα
Απώλεια
Αναστάτωση
Λάθος δέντρο
Διαφθορά
Χτύπημα στον αέρα
Γκάφα
Φλεγμονή
Φωνασκία
Νίκη

Κράτησα τα μικρά μάγουλά της
Και μετά τα φίλησα
Τα φίλησα
Τώρα είμαι φοβισμένος και μονάχος
Και μου λείπουν
Μου λείπουν
Ίσως τα πράγματα να 'ναι
Διαφορετικά στο Σικάγο

Το σπίτι είναι ένα μέρος
Να λάβεις κάποιο γράμμα
Αν μπορέσουν να σε βρουν
Έχω ακούσει
Επειδή δεν μπορείς
Να στείλεις ένα γράμμα
Σ’ ένα πουλί
Δεν μπορείς να στείλεις ένα γράμμα
Σ’ ένα πουλί

Σκεπή
Βεράντα
Τοίχος
Μαρκίζες
Αυλή
Παράθυρο
Πόρτες
Ταβάνι
Πάτωμα
Φυτό εσωτερικού χώρου
Καθιστικό
Πάγκος
Παραπέτασμα
Γλυκό
Όνειρο

Προσευχήθηκα όταν διψούσα
Κι ο θεός έστειλε τη βροχή
Βρήκα μούρα στην
Άκρη του δρόμου
Πες μου ποιος το κάνει
Ο θεός προσεύχεται για τον καθένα
Πρέπει να 'ναι πολύ μοναχική δουλειά

Ίσως να 'μαστε όλοι μέλη
Μιας ορχήστρας που μερικώς
Εναρμονίζεται
Και τα περίεργά μας βήματα
Είναι τυχαίες κλίμακες
Για μια μουσική που
Δεν έχει ακόμα ξεκινήσει

Θεέ μου ίσως είμαστε όλοι
Εν μέσω μιας καταιγίδας
Ασφαλείς κοντά σε μια φωτιά
Φωτεινοί και ζεστοί
Στείλε σ’ εκείνους
Που ξέμειναν εκτεθειμένοι
Καλή θέληση και ένα
Ευρύτερο κατάλυμα
Να συγκρατήσει την ορμητική βροχή
Να μην τους σφυροκοπά

Άστεγος
Ξεδοντιασμένος
Άβουλος
Άκαρδος
Πεσμένος κάτω κατά το μέτρημα
Και ο διαιτητής να είναι ήδη στο 9
Πότε θα
Κάνω δικά μου παιδιά
Πότε θα
Κάνω δικά μου;

Δες υπενθυμίζω σε όλους
Ότι υπάρχει ένας πάτος
Ένας πάτος
Υπενθυμίζω σε όλους
Ότι υπάρχει ένας πάτος Κύριε
Ω ναι, και όμως υπάρχει ένας πάτος
Και μοιάζει ακριβώς με μένα

Ατμός απ’ τον καφέ
Και το χερούλι του φλιτζανιού
Το κουτάλι ανακατεύει
Αρθρώνεις ασυναρτησίες
Ασυναρτησίες

Πού και πού
Ο κόσμος ίσα που ακούγεται
Πού και πού
Ο κόσμος ακούγεται
Μια μελωδία σχηματίζεται
Από οκτώ τυχαίες νότες
Ένας πίθηκος στη γραφομηχανή
Συνθέτει ένα ποίημα
Και ένας άστεγος
Αναθυμάται την ημερομηνία 7-11
Παίζει τα γενέθλια της μάνας του
Στη λοταρία και κερδίζει ένα εκατομμύριο
Πού και πού
Ο κόσμος ίσα που ακούγεται
Τα αυτοκίνητα ουρλιάζουν προσπερνώντας με
Καθώς κάνω ωτοστόπ
Απλώς περιμένω
Την καλή μου τύχη να 'ρθει

Είμαι άστεγος
Μα μετακινούμαι
Είμαι άστεγος
Μα μετακινούμαι
Ίσως ακολουθήσω το σκυλί καθ’ όλη τη διαδρομή
Μέχρι εκεί που το γρασίδι είναι πράσινο
Και ο αχυρώνας κόκκινος
Εκεί όπου ο άνεμος κάνει τα
Δέντρα να μοιάζουν σαν κορίτσια που λικνίζονται
Ίσως ακολουθήσω το σκυλί καθ’ όλη τη διαδρομή
Ίσως ακολουθήσω το σκυλί

Ο σκύλος μου έμεινε μαζί μου
Ακόμα και στους δρόμους του Μανχάταν
Βλέπεις Fido σημαίνει πιστός
Στα λατινικά

Είμαι βασιλιάς σε κάτι
Ναι πράγματι
Είμαι ο βασιλιάς του δρόμου
Είμαι ο βασιλιάς των καπνών
Βασιλιάς του δρομίσκου
Βασιλιάς της βρωμιάς
Βασιλιάς της εισόδου
Βασιλιάς του πεζοδρομίου
Βασιλιάς των πληγωμένων
Είμαι η φούσκα που σκάει
Κορώνα μου είναι το καπέλο μου
Όταν το πράγμα περιπλέκεται
Είμαι ο βασιλιάς όλων αυτών

Το κάθε τι είν’ αριθμημένο
Το κάθε τι
Υπάρχει μόνο μια συγκεκριμένη ποσότητα
Από κάθε τι
Γέλια
Ξυράφια
Κοκαλωμένα γόνατα
Βρέφη
Δάκρυα
Φιλέτα
Καπνοί
Τραγούδια
Τα πάντα
Και ίσως στην
Κορυφή τ’ ουρανού
Θα βρεις τον πυθμένα
Μιας βάρκας
Και μέσα σ’ αυτή να υπάρχει
Ο γενειοφόρος θεός
Βαστώντας ένα κοντάρι
Μια συνοριακή γραμμή
Και μία σημαδούρα
Και να κρέμεται από
Ένα χρυσό γάντζο
Είναι ένα γαλάζιο κόσμημα
Εκείνο που ονειρεύτηκες
Και το γαλάζιο κόσμημα
Είναι τα γαλάζια σου μάτια
Που τρεμοπαίζουν κάτω από
Τα νυσταγμένα σου βλέφαρα
Και κατόπιν ευθεία κάτω μια τρύπα
Γλιστράς
Και βουτάς στη θάλασσα
Και ο ήλιος ανεβαίνει
Και είσαι μόνο εφτά
Μετά σε ανασύρει στη βάρκα
Και αυτό είν’ ο παράδεισος

Άφραγκος
Εγκαταλελειμμένος
Από δω κι από κει
Περιφέρεσαι άσκοπα
Αγύρτης
Ανέστιος
Νομάς
Προσκυνητής
Αδέσποτος
Ζητιάνος
Αλήτης
Περιπλανώμενος
Εγώ

Το έντομο ζει
Μόνο μια μέρα
Μόνο μια μέρα
Μόνο μια μέρα
Έχω μόνο μια ζωή
Εδώ εν μέσω όλου αυτού του καιρού
Που ήταν εδώ πριν από μένα
Και όλον τον καιρό που
Θ’ ακολουθήσει
Αφότου θα 'χω φύγει
Όταν αναλογίζομαι το έντομο
Και πόσον καιρό θα μείνω
Δε ζούμε στ’ αλήθεια όλοι μας
Για μία μέρα
Δε ζούμε στ’ αλήθεια όλοι μας
Για μία μέρα;

Μπαμπά γιατί όλοι εκείνοι οι άνθρωποι
Κοιμούνται έξω στη βροχή;
Γιατί δεν πάνε σπίτι τους
Που είναι ζεστά και στεγνά;
Γιατί δεν πάνε όλοι σπίτι τους
Που είναι στεγνά;