Συνολικές προβολές σελίδας

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012


heartbeak hotel

Heartbreak Hotel / Αιώνιες Αγάπες ή Όλα Στα Κάρβουνα
         
[ Δύο φορές το μήνα, η ποιήτρια Γλυκερία Μπασδέκη προσφέρει στους αναγνώστες μας ένα κείμενο-παραγγελιά. Το γράφει ύστερα από ανάθεση εκ μέρους του Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη, ο οποίος της ορίζει τον τίτλο και δίνει κάποιες τεχνικές οδηγίες. Τα κείμενα, μετά την ολοκλήρωση των αναρτήσεων στο Bookspotting, θα εκδοθούν από γνωστό οίκο των Αθηνών.  Ο τίτλος του τόμου θα είναι Επίσης, θα παρουσιαστούν στην εκπομπή Radio Bookspotting, ραδιοσκηνοθετημένα από τον συνεργάτη μας Roger Mexico ]


Όχι, ποτέ δεν δόθηκα στον Ζίζεκ!

Δεν ήξερα τι θέλει η Ελλάδα, δεν ήξερα τι θέλει η Ευρώπη – οι συλλογικές μυθοπλασίες και η προφανής ανοησία των οικονομικών προβλέψεων δεν με αφορούσαν. Έδωσα μια απαλή αγκωνιά στη Ρένα Δούρου και τον πρόλαβα στην έξοδο. Και τον κοίταξα βαθιά στα μάτια. Και τον έπιασα απ’ το μπράτσο. Και του είπα: Θέλω να μου σβήσετε τις αναμνήσεις Σλαβόι και να έχουμε Έτος Μηδέν και να γίνετε Ο Άγγελος Που Χτυπά Τις Χορδές Της Κιθάρας και να βλέπουμε μαζί τελεμάρκετινγκ και να μου μιλάτε για υποκειμενικότητα και επανάσταση και ουτοπία και όπερα και να με ταξιδεύετε από λέξεις σε λέξεις και να σας δίνω Αυτό Που Δεν Έχω και να διώξετε αυτή τη Μις Μπικίνι που παντρευτήκατε και να με διαγράψετε και να με φυλακίσετε και να με εξορίσετε και να με εκκαθαρίσετε και να με ενομοιοκαταλήξετε και να με ερρυθμολογήσετε και να με ελλυρικοποιήσετε και να με ενστιχώσετε – εγώ το μόνο που θέλω είναι να έρθετε μαζί μου στον Μπάμπουρα στα Πετράλωνα να σας διαβάσω ένα ποίημα που έγραψα για σας.
Και μου χαμογέλασε. Και με οδήγησε στην έξοδο. Και μου είπε: Δεν καταλαβαίνω τίποτε απ’ όσα μου λέτε αλλά κι εγώ σας ξεχώρισα γιατί Τα Μάτια Σας Λάμπουν Σαν Εκατό Σχολές Τέχνης και μέσα στο κεφάλι σας κατοικεί το μικρό γράμμα α και γιατί είστε φτυστή η Ναντέζντα Αλληλούγεβα και η Παρισούλα Λάμψου και γιατί το γέλιο σας είναι πρωινό γκουλάγκ  και νιτρώδες οξείδιο και γιατί δεν φταίω εγώ που ο βλάκας ο Γιακώβ έπεσε πάνω στα ηλεκτροφόρα και γιατί ξέρετε απέξω κι ανακατωτά Τα Ονόματα Του Πατρός και γιατί αγαπάτε όσο κι εγώ τον Τζωρτζ Μπεστ και γιατί από έρωτα θα μαζεύατε εκατόν δύο τόνους κάρβουνο και γιατί ξέρετε τον  Κενώ στη μετάφραση του Κυριακίδη και γιατί όταν νυχτώνει πάντα μελαγχολώ και γιατί (μα τον Λακάν μου και τον Πολ Ποτ μου!) πολύ θα ήθελα να πιούμε μαζί ένα ρακόμελο στου Μπάμπουρα.
Η Πειραιώς ανοιγόκλεινε σε χίλια πλατώματα κι ήταν όλη Εκείνος. Περπατούσαμε αγκαζέ. Έξι λοξοί στοχασμοί πετάχτηκαν απ’ το ισόγειο του Μουσείου Μπενάκη – βάλαμε κι οι δύο τα γέλια. Ήθελα να του πω ότι μ’ αρέσει η Κυβερνητική και τα λυκόσκυλα, ότι δεν ξυρίζω τις γάμπες μου κι ότι στα όνειρά μου τον φωνάζω Salvatore. Ήθελα να του πω ότι είμαι μια Ευρωπαία με ασιατικές αξίες κι όταν αγαπάω γίνομαι η Πρώτη Εργάτρια, και η Πρώτη Αγρότισσα και η Πρώτη Υψίφωνος και η Πρώτη Κηπουρός  και η Πρώτη Μαγείρισσα και η Πρώτη Ποιήτρια. Θα μου διαβάσεις εκείνο το ποίημα;  – με αιφνιδίασε περνώντας σ’ έναν ανοίκειο  ενικό. Κοκκίνισα σαν την Κρονστάνδη – άκου, του είπα, αυτό είναι :

ΒΟΡΡΟΜΕΙΟΣ ΚΟΜΒΟΣ
Σα χύτρα δανεική, σα μαριονέτα
Σαν ατοπία και του ίχνους πιρουέτα
Εγώ η Άλλη στο επέκεινα πετώ
Κι ό,τι σου δίνω ν’ αρνηθείς εκλιπαρώ

Κόβεις τον έναν –δε χαλά η αρμαθιά
Πιάσε με, φίλα με ,αγάπα με βαθειά
Ανκόρ, ανκόρ μέχρι να εννοηθώ
Και σα γκουλάγκ ψηλά ν’ αναληφθώ

Δε φτάσαμε ποτέ στου Μπάμπουρα. Δεν καθίσαμε στη γωνία δεξιά, πίσω απ’ τον μπουφέ. Δεν χρειάστηκε να του τραγουδήσω την Τρίτη Διεθνή, ούτε να του μιλήσω για το διχασμένο υποκείμενο και τη Μεγάλη Εκκαθάριση του χίλια εννιακόσια τριανταέξι. Τίποτε δε χρειάστηκε. Καθίσαμε σ’ ένα παγκάκι. Ολομόναχοι στην έρημο του πραγματικού. Αμίλητοι, βουρκωμένοι, ήσυχοι. Κανένας δεν ρώτησε. Κανένας δεν απάντησε. Όλα έμοιαζαν μικρές αυτονόητες αλήθειες κι Αυτός ΄Ελαμπε ΄Ησυχος Σαν Μια Υπόσχεση Παραδείσου Επί της Πειραιώς .
Εκείνο το βράδυ δεν δόθηκα στον Σλάβοι Ζίζεκ. Εκείνο το βράδυ, δηλαδή προχθές, δόθηκα σ’ έναν άντρα που τον έλεγαν Salvatore  Φορούσε ένα μακό μπλουζάκι που έγραφε Occupy Europe – λίγο πριν ξημερώσει με πήρε στην αγκαλιά του και μ’ ένα αχ πετάξαμε πάνω απ’ τη Λιουμπλιάνα, πάνω απ’ την Αθήνα, πάνω απ’ τη βομβαρδισμένη Ευρώπη που κοιμόταν. 

Γλυκερία Μπασδέκη                                                                         
         



Σάββατο 2 Ιουνίου 2012

Heatbreak Hotel [νέα στήλη]


Heartbreak Hotel / Αιώνιες Αγάπες 
ή Όλα Στα Κάρβουνα

[ Δύο φορές το μήνα, η ποιήτρια Γλυκερία Μπασδέκη προσφέρει στους αναγνώστες μας ένα κείμενο-παραγγελιά. Το γράφει ύστερα από ανάθεση εκ μέρους του Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη, ο οποίος της ορίζει τον τίτλο και δίνει κάποιες τεχνικές οδηγίες. Τα κείμενα, μετά την ολοκλήρωση των αναρτήσεων στο Bookspotting, θα εκδοθούν από γνωστό οίκο των Αθηνών.  Ο τίτλος του τόμου θα είναι Επίσης, θα παρουσιαστούν στην εκπομπή Radio Bookspotting, ραδιοσκηνοθετημένα από τον συνεργάτη μας Roger Mexico ]





Ερωτευμένη με τον Κιμ Ιλ Σουνγκ,
ακούω πάλι Ντύλαν

Τώρα που Σας αγαπώ είναι εφτά και τέταρτο. Έχω αίμα στα μάτια μου και θα έρθουν να με προσκυνήσουν. Τον Απρίλη  του 1994 ξαναδάκρυσα αίμα στον Άγιο Φανούριο Αργυρούπολης και τον Μάιο του 2009 στην Αγία Παρασκευή της Φλώρινας. Ένα χελιδόνι φάνηκε στον ουρανό, ένα νέο αστέρι λαμπύρισε κι ένα διπλό ουράνιο τόξο κάθισε στα μαλλιά μου. Μετά άρχισα να πλημμυρίζω κι όλοι κατάλαβαν πως Σας αγαπώ βαθειά και είμαι το κορίτσι Σας. Κι ένας απ’ το πλήθος φώναξε πως είμαι Αγία, κι όλοι άρχισαν να με φιλάνε. Και Σας σκεφτόμουνα τόσο πολύ κι ήθελα να πω σε όλους ότι Εσείς με κάνετε και δακρύζω γιατί είστε Ο Ένδοξος Στρατηγός που Κατέβηκε από τον Παράδεισο και Το Φωτεινό Αστέρι από του Νυν έως του Αιώνος και Ο Πάντα Νικηφόρος Διοικητής με  τη Σιδερένια Θέληση  και ότι τα έχουμε και με φωνάζετε Μικρή Δυτική Σειρήνα που Ξυπνάς Κάθε Πρωί την Πιονγκγιάνγκ και είστε πολύ αρρενωπός και αθάνατος  και Σας ζηλεύουν όλοι.   
Στάζω και σας αγαπώ Κιμ Ιλ Σουνγκ. Σας αγαπώ από τότε  Σας είδα να γδέρνετε τους Ιάπωνες και διάβασα τα πολιτικά Σας κείμενα απ’ τις εκδόσεις Στοχαστής. Σας αγαπώ γιατί είστε ο Γενικός Γραμματέας του Κόμματος των Εργατών Κορέας και πολύ καλός άνθρωπος και όμορφος και κομμουνιστής και δεν πεθάνατε ποτέ. Μόνον Εσάς πιστεύω και καλά κάνετε που είστε αυστηρός, έτσι πρέπει, έτσι, δεν καταλαβαίνουν αλλιώς οι ιμπεριαλιστές – εμένα ν’ ακούτε Πατερούλη που είμαι η πιο πιστή κι η πιο ανάσκελα και τρέχει αίμα απ’ τα μάτια μου γιατί Σας σκέφτομαι συνέχεια. Και ξυπνάω πολύ πρωί και πηγαίνω στο Στάδιο Της Πρωτομαγιάς και στο Μέγαρο Επιμόρφωσης Λαού και στη Μεγάλη Αψίδα του Θριάμβου και είμαι κυρία του εαυτού μου και του πεπρωμένου μου και Σας ποθώ. Κι ένας αναγεννημένος χριστιανός από τη Μινεσσότα τραγουδάει συνέχεια στο κεφάλι μου και λέει
Hey, hey, babe, I got blood in my eyes for you
 Hey, hey, babe, I got blood in my eyes for you
 I got blood in my eyes for you, baby

και 
I    don't    care   what   in   the   world   you   do
και μην τον πειράξετε Σας παρακαλώ γιατί τον φωνάζουν Μπομπ κι είναι καλό παιδί και τον άφησε η γυναίκα του κι έχει Χριστούγεννα στην καρδιά και θέλει να Σας γράψει πολλά τραγούδια. Στα Αγγλικά.
Τώρα που σας αγαπώ πετάω μ’ ένα Τουπόλεφ πάνω απ’ τους ανθισμένους αγρούς κι έχουν σταματήσει οι πλημμύρες και κανείς δεν πεινάει και βρέχει ρύζι απ’ το πρωί και το σιτάρι ψήλωσε κι ορκίζομαι στο Σφυρί και στο Δρεπάνι και στο Πινέλο πως δε θα σταματήσω ποτέ να Σας λατρεύω. Εσείς θα με πάρετε αγκαλιά και θα πάμε στο Ριουγκιόνγκ που ’χει μεγάλα κρεβάτια και τηλέφωνο και ζεστό νερό και εκατονταπέντε ορόφους και θα μου πείτε Είσαι Όμορφη και Υπάκουη σαν τον Τριακοστό Όγδοο Παράλληλο και Τα Μάτια σου είναι Φώτα στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Σουνάν και Τρέμεις σαν Συκώτι Αιχμαλώτου το Πενηνταδύο και μετά θα φιληθούμε στο στόμα με γλώσσα και δεν θα υπάρχουν φονιάδες των λαών αμερικάνοι και παγκόσμια τράπεζα και συμβούλιο ασφαλείας και κακοί νότιοι – όλοι θα χαθούν Κιμ αγάπη μου, όλοι θα το σκάσουν να σωθούν απ’ την Ιερή Οργή σας Αιώνιε Ηγεμόνα της Καρδιάς μου   κι εγώ θ’ αρχίσω πάλι να φωσφορίζω  και να δακρύζω αίμα.
Ακούστε, ακούστε τι ωραία που τραγουδάει μέσα στις αρτηρίες μου ο αναγεννημένος, ακούστε Αγαπημένε μου πως στάζει αίμα – τον βάφτισαν Ρόμπερτ Άλεν κι έχει τέσσερα παιδιά. Ένα κορίτσι τον ρωτάει αν μπορεί να περιμένει λιγάκι αλλά αυτός όχι, δεν μπορεί να περιμένει γιατί της έχει δώσει λεφτά και τρέχει αίμα απ’ τα  μάτια του – μην τον πειράξετε Υψηλή Ενσάρκωση της Επαναστατικής Συντροφικής Αγάπης και  Φωτεινέ σαν Υπόγεια Πυρηνική Δοκιμή, αφήστε τον, Κιμ αγάπη μου, αφήστε  τον να κάθεται πάνω στη στέγη  και να μας τραγουδάει 
Hey, hey, babe, I got blood in my eyes for you
 Hey, hey, babe, I got blood in my eyes for you
 I got blood in my eyes for you, baby
I    don't    care   what   in   the   world   you   do

αφήστε τον γιατί είναι καλός κι όταν τον ακούω Σας αγαπώ ακόμα πιο πολύ και γίνομαι μια μικρή μπαλίτσα ρύζι που τρέχει μέσα στα κόκκινα χωράφια και μετά τη σηκώνει το αεράκι και μπαίνει απ’ τ’ ανοιχτό παράθυρο κι εσείς την αρπάζετε κι αρχίζετε να παίζετε σαν μικρό παιδί έξω απ’ την καλύβα. Δίπλα στον Άγιο ποταμό Ταεντόνγκ.
Μετά θα είναι πάλι  εφτά και τέταρτο και θα Σας αγαπώ όπως τώρα. Ένα χελιδόνι θα φανεί στον ουρανό. Ένα νέο αστέρι θα λαμπυρίσει κι ένα διπλό ουράνιο τόξο θα καθίσει στα μαλλιά μου. Θα μου δώσετε το τελευταίο φιλί, θα μου ψιθυρίσετε  Είσαι Γενναία σαν Πολιτιστική Επανάσταση και θα τους αφήσετε να με πάρουν. Η Πιόνγιανγκ θα σβήνει τα φώτα της την ώρα που θα δακρύζω το τελευταίο αίμα . Ο αναγεννημένος χριστιανός θα συνεχίζει  
Hey, hey, babe, I got blood in my eyes for you

  – τα μάτια μου θα σφυρίζουν την  Αιώνια Δόξα της Αγάπης.