Από την Πατρίδα των Καιρών
στους Καιρούς της Πατρίδας
«Τότε ήρθε εκείνη η μεγάλη ώρα/ που οι αιώνες περνούνε βιαστικοί/ αδιάφοροι για είδη, πρόσωπα/συναλλαγές/ και σημαδεύουνε την ιστορία/ της πατρίδας των καιρών/ και είπα/ τώρα η ανάγκη να υπηρετήσω/ τα πάλλευκα χαρτιά/ που μου εμπιστεύτηκαν οι πρόγονοι»
Ακάματος και πολύπτυχος, ο Γιώργος Δουατζής έρχεται να μας προσφέρει ένα διπλό δώρο, ένα potlatch δύο όψεων. Μια ποιητική σύνθεση, την Πατρίδα των Καιρών, ένα λιτό παράπονο, ένα ρυθμικό κοφτό μπλουζ για την άγρια μελαγχολία στους καιρούς μας και στον τόπο μας. Και ένα λεύκωμα εικόνων και λέξεων, τα Φωτοποιήματα. Αμφότερα από τις εκλεκτές εκδόσεις Καπόν.
«Απεκδύθηκε ανθρωπισμού η ανθρωπότητα/ την έπνιξε θάλασσα γκρίζα/ μονοδιάστατων κερδοποιών διπόδων/ βυσσινί στον ορίζοντα/ κι αυτοί μιλούν για επενδύσεις»
Από τη μια ο γύρω ζόφος, ένας κοινωνικός ζόφος κι όχι κάποια φυσική καταστροφή αναπάντεχη, και από την άλλη ο ποιητής και η αγριεμένη μοναξιά του, μια μοναξιά που δεν βολεύεται και θέλει να γίνει απεύθυνση, επαφή, άγγιγμα, άνοιγμα.
«Όλο και πιο απών/ γνέφω στο μηδέν, αντικρίζω το άπειρο [...] γνέφω στο άπειρο, αντικρίζω το μηδέν/ κελεύσματα σε ίχνη παρουσίας»
Σαράντα τρία σπαράγματα, σαράντα τρεις ακίδες, σαράντα τρία ουρλιαχτά με σιγαστήρα, σαράντα τρεις σκλήθρες, σαράντα τρία θραύσματα, σαράντα τρεις ασκήσεις αξιοπρέπειας.
Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
Μαρούσι, Μάρτιος 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου