Vive la Revolution!
The Lost Boys
του Νίκου Βλαντή
Άδεια βάθρα
Αφού αδειάσαν τα βάθρα, καιρός είναι να ξαναγεμίσουν. Αν τυχόν, για τους περισσότερους που θα αναφέρω από ’δω και πέρα, δεν γνωρίζετε – σχεδόν – τίποτε σχετικό, βγάλτε από το νου σας πως τους παρουσιάζω σαν «αδικημένες μεγαλoφυΐες». Δεν υπάρχει αδικία. Κι όσο για τη μεγαλοφυΐα, αυτή φύεται στο «Universal Mind», τον «Κοσμικό Νου» που μας ενώνει όλους, και μακράν του να αποτελεί το προνόμιο του ενός. Θα πω λοιπόν πως, στα νέα βάθρα, κάθονται άνθρωποι των οποίων τη σκέψη βρίσκω επίκαιρη, νομίζω πως προσπεράστηκε μέσα στη φούρια της εποχής τους αλλά δεν ξεπεράστηκε. Δεν είναι οι νέες αυθεντίες, αλλά μακρινοί προφήτες μιας νέας εποχής για τον Άνθρωπο, αυτής που θα έρθει σαν τελειώσει η επανάσταση που κάνουμε εδώ πέρα.
Ουίλλιαμ Μόρρις
Ο Ουίλλιαμ Μόρρις (1834-1896), εμπνευστής του κινήματος Arts and Crafts, ρομαντικός σοσιαλιστής, ουτοπικός στοχαστής, κλασσικός παραμυθάς, ζωγράφος, ποιητής, κοινωνικός στοχαστής, σχεδιαστής και κατασκευαστής αντικειμένων και μοτίβων, εκδότης... μία πολυσχιδής προσωπικότητα του 19ου αιώνα. Συνιδρυτής της Σοσιαλιστικής Ένωσης της Αγγλίας, που θεωρήθηκε απ’ ορισμένους ανταρσία κατά του Μαρξισμού. Διαγράφηκε όμως και απ’ αυτήν, ως «σοσιαλιστής συναισθηματικής χροιάς» (χαρακτηρισμός του Φρίντριχ Ένγκελς). Την άποψή του για τον Σοσσιαλισμό την εκφράζει στην ουτοπία Νέα από το πουθενά.
Ποια είναι η διαφορά με την ιδεολογία και την πολιτική πράξη του Κομμουνισμού τον προηγούμενο αιώνα; Στην ουτοπία του Μόρρις, οι άνθρωποι δεν είναι γρανάζια μιας αδυσώπητης γραφειοκρατικής μηχανής, αλλά ελεύθεροι να κάνουν ό,τι επάγγελμα θέλουν, να ζήσουν όπου και όπως θέλουν, κτλ. Η «συναισθηματική» λοιπόν, ή ακριβέστερα η ρομαντική σκοπιά του κομμουνισμού (ή ακριβέστερα) του σοσιαλισμού ως πανανθρώπινου οράματος ήταν η επιδίωξη της ανθρώπινης ελευθερίας: η αναζήτηση μιας κοινωνίας όπου οι άνθρωποι θα επιλέγουν τη θέση τους, το χρόνο τους, τη ζωή τους. Και, αυτές οι ελεύθερες επιλογές θα τους κάνουν υγιείς και χαρούμενους.
Πριν προσπεράσετε όλα αυτά για «ρομαντισμούς» και «ουτοπίες», καλό θα είναι να έχετε πρώτα παραδεχθεί πως, η σημερινή συνθήκη το ίδιο ουτοπική και φανταστική είναι (βλ. π.χ. Κορνήλιος Καστοριάδης, Η Φαντασιακή Θέσμιση της Κοινωνίας) και στηρίζεται στην αποδοχή της από εμάς. Πέραν του ότι καταρρέει.
Και, πριν τα προσπεράσετε για ψευδή, κοιτάξτε πάλι γύρω σας, ή και μέσα σας και αναρωτηθείτε: πόσοι από εμάς κάνουν τη δουλειά που θέλουν ή ζούνε τη ζωή που επιθυμούν;
Άλμπερτ Μολλ
Ο Άλμπερτ Μολλ (1862-1939), Γερμανός ψυχίατρος, θεωρείται ο τελευταίος επιστήμονας που ασχολήθηκε με την ύπνωση. Το βιβλίο του Hypnotism θεωρείται κλασσικό για το θέμα, αντίτυπο υπάρχει στις ιατρικές βιβλιοθήκες. Περιγράφει λοιπόν πως, στα τέλη του 19ου αιώνα, ιατροί, ψυχίατροι, νομικοί σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική ασχολούνται επιστημονικά με την ύπνωση και παρεμπιπτόντως, στο πρώτο κεφάλαιο, ο Φρόυντ αναφέρεται ως ένας από τους δεκάδες. (Έχετε διαβάσει το Όταν έκλαψε ο Νίτσε του Ίρβιν Γιάλομ (Άγρα); Ίσως θυμάστε το περιστατικό που ο Φρόυντ θεράπευσε τον φίλο του Μπρόιερ υπνωτίζοντάς τον).
Τα χρόνια εκείνα, η ύπνωση έχει απομακρυνθεί τελεσίδικα από τον μυστικισμό. Στο βιβλίο, ο Μολλ αποδεικνύει πως η ύπνωση είναι μια κατάσταση συνείδησης διαφορετική από τον ξύπνιο, αλλά κι από τον ύπνο. Η ειδοποιός διαφορά από τη συνήθη συνείδηση είναι ότι, σε κατάσταση ύπνωσης, ο άνθρωπος έχει μειωμένες λογικές αντιστάσεις και έτσι υποβάλλεται εύκολα σε ό,τι του πει ο υπνωτιστής. Στην κατάσταση αυτήν, δεν πέφτεις με το στερεότυπο ότι σου κουνάν ένα ρολόι τσέπης μπροστά σου (έστω, όχι μόνο). Υπνωτίζεσαι όταν φορτίζεσαι συναισθηματικά ή αφομοιώνεσαι ώστε να κατανοήσεις, να κάνεις ή να παρατηρήσεις κάτι. Δύο σπουδαία ζητήματα ανοίγονται μέσα από τα πειράματα του Μολλ και των άλλων ερευνητών που παραθέτει:
Το πρώτο έχει σχέση με τη φύση της πραγματικότητας: αν υπνωτιστεί κάποιος και του πουν πως δεν θα βλέπει τον δίπλα π.χ., έχει αποδειχθεί πως πράγματι δεν θα τον βλέπει. Στα τέλη του 19ου αιώνα, μέσω της ύπνωσης αποδεικνύεται εργαστηριακά πως η αντίληψη επηρεάζεται ισχυρά από τον νου. Το ίδιο και οι σωματικές λειτουργίες. Οι ιατροί της εποχής ερευνούν την ύπνωση, διότι διαβλέπουν πως κάποιος μπορεί να γίνει καλά αν τον υπνωτίσουν και τον κάνουν να το πιστέψει. Μπορεί κανείς να υποβληθεί σε εγχείρηση χωρίς αναισθητικό (να πιστέψει δηλαδή πως δεν πονάει). Φανταστείτε τι προοπτικές έχουν μείνει ανοιχτές απ’ αυτές τις ανακαλύψεις (πειραματικές αποδείξεις του σολιψισμού;) για τη φιλοσοφία, αλλά και για την ιατρική (πειραματικές αποδείξεις πως οι ασθένειες είναι κατασκευή του μυαλού).
Το δεύτερο ζήτημα έχει σχέση με τη διαχείριση της πραγματικότητας. Αποδεικνύεται π.χ. πως η τηλεόραση είναι ένα μέσον ύπνωσης (αυτό δεν είναι σχήμα λόγου). Διότι, ο βλέπων τηλεόραση είναι σε – κάτι σαν – κατάσταση «τρανς» (προσέξτε ένα παιδί όταν βλέπει απορροφημένο), και έτσι μπορεί να του υποβληθεί το οποιοδήποτε μήνυμα, παρακάμπτοντας το κριτικό φίλτρο. Επίσης, οι διαφημίσεις π.χ., δημιουργούν μια συναισθηματική υπνωτιστική ατμόσφαιρα, στην οποία κυριαρχούν τα επαναλαμβανόμενα σλόγκαν που υποβάλλουν τον εγκέφαλο. Οι επιστημονικές προοπτικές που ανοίχτηκαν μέσω της ύπνωσης για τη χειραγώγηση των ανθρώπων είναι συνταρακτικές. Τα παραδείγματα διαφημίσεων και τηλεόρασης δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου.
Γκόντφρεϋ Χίγκινς
Ο Βρεττανός Γκόντφρεϋ Χίγκινς (1772-1833) είναι ο συγγραφέας μιας εκτενούς μελέτης με τον εμβληματικό τίτλο Ανακάλυψις (Anacalypsis). Στον υπότιτλο. το έργο περιγράφεται και ως Μια Έρευνα της Καταγωγής όλων των Γλωσσών, Εθνών και Θρησκειών). Το έργο απλώνεται σε εύρος 1436 μεγάλου σχήματος και πυκνοτυπωμένων σελίδων, προϊόν έρευνας είκοσι ετών. Ο συσχετισμός με τον Βιτγκενστάιν και την αναζήτηση της πρωταρχικής γλώσσας είναι εμφανής: ο Χίγκινς αναζητεί όχι μόνον την πρωταρχική γλώσσα, αλλά και το πρωταρχικό ανθρώπινο γένος, την πρωτο-θρησκεία. Όχι όμως, μέσα από γλωσσικά παιχνίδια αλλά από την έρευνα πρωτογενών πηγών της αρχαιότητας, στα εβραϊκά, στα λατινικά, τα ελληνικά.
Συνθέτει ένα συνεκτικό σύστημα ανθρωπολογίας, γλωσσολογίας και θρησκειολογίας, επιστημών τότε σχεδόν ανύπαρκτων, που αργότερα θα αποδεχθούν ανεξάρτητα την υπόθεση εργασίας του. Όσο για την περιβόητη πρωταρχική γλώσσα, ο Χίγκινς παρουσιάζει συγκριτικά σε πίνακες τα διάφορα Κελτικά, το Ελληνικό και το Εβραϊκό αλφάβητο και δείχνει έτσι την κοινή αφετηρία από μία παγκόσμια πρωτο-γλώσσα, που υποστηρίζει πως ήταν φτιαγμένη από τα υλικά της Φύσης. Τα γράμματα σημαίνανε δένδρα και φυτά, στα οποία οι άνθρωποι απέδιδαν, ούτως ή άλλως μαγικές ιδιότητες και τα οποία χρησιμοποιούσαν (καθώς τους περιέβαλλαν) για την πρωτόγονη εκμάθηση της αλφαβήτας, σε ένα πρωταρχικό δενδρο-σχολειό.
Είναι ανεξάντλητα όσα μαθαίνει κανείς στην Ανακάλυψη. Ωστόσο, μέσα από τις έρευνες αρχαιολογικών πληροφοριών περί Ετρούσκων, Περσών, Ινδών, Ελλήνων, Αιγυπτίων, Χαλδαίων, Φοινίκων, κ.ο.κ., ξεπροβάλλει μια εντυπωσιακή αλήθεια: ένα συνεκτικό θρησκευτικό σύστημα που ο συγγραφέας κυνηγάει τα ίχνη του σε διάφορα μέρη του πλανήτη, για τα οποία έχει στοιχεία πρωταρχικών αρχαιολογικών ερευνών. Κάθε εξακόσια χρόνια (και αυτό το καταδεικνύει ως αστρονομικό φαινόμενο), οι θρησκείες περίμεναν την έλευση ενός Μεσσία που θα τους έσωζε (τον εκάστοτε «Εσταυρωμένο» δηλαδή). Μετά την έλευση δέκα Μεσσιών (6.000 έτη), αναμένετο η χιλιετής βασιλεία του Θεού στη Γη. Και μετά, πάλι απ’ την αρχή. Πβ. Ουίλλιαμ Μπλέηκ: «Η αρχαία παράδοση πως ο κόσμος θα ριχτεί στο πυρ το εξώτερο σε έξι χιλιάδες χρόνια είναι αληθινή, σύμφωνα με όσα άκουσα στην Κόλαση». (Οι Γάμοι του Ουρανού και της Κόλασης, Νεφέλη).
Ο Ουίλλιαμ Μπλέηκ ήταν ο Εκλεγμένος Αρχηγός ενός Δρυϊδικού Τάγματος. Ο Χίγκινς τον διαδέχτηκε στην αρχηγία το 1827.
Νίκολα Τέσλα
Ο Νίκολα Τέσλα (1856-1943) είναι ο άνθρωπος που αρνήθηκε το Βραβείο Νόμπελ δύο φορές. Υπήρξε επιστήμων και εφευρέτης που έζησε κατά κύριο λόγο στην Αμερική. Είναι γνωστός για την εφεύρεση του εναλλασσόμενου ρεύματος, που άλλαξε την καθημερινότητα των ανθρώπων σε όλη την υφήλιο. Εφηύρε επίσης το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο, την τεχνική να αντλούμε ηλεκτρισμό από την κίνηση του νερού. Εφηύρε τους κάθε λογής ηλεκτροκινητήρες. Εφηύρε τα πηνία. Δικαιωματικά σ’ αυτόν ανήκει η εφεύρεση του ραδιοφώνου και των ραδιοκυμάτων. Ο κατάλογος είναι ανεξάντλητος. Το θέμα μας εδώ είναι αλλού:
Στα τέλη του 19ου αιώνα, ο Τέσλα, καθιερωμένος ήδη επιστήμων και εφευρέτης, με το εναλλασσόμενο ρεύμα να κυριαρχεί, έκανε έρευνες στο Κολοράντο Σπρινγκς όπου εφηύρε ένα σύστημα ασύρματης μεταφοράς ενέργειας και πληροφοριών. Εξασφάλισε χρηματοδότηση από τον J. P. Morgan (τον ίδιο), για έναν πύργο (κεραία) που θα χρησιμοποιείτο στις τηλεπικοινωνίες. Του απέκρυψε ωστόσο τον ακριβή σκοπό. Ο Τέσλα σκόπευε να χρησιμοποιήσει τον πύργο για να θέσει σε λειτουργία ένα σύστημα απεριόριστης και ασύρματης μεταφοράς ενέργειας προς οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη. Ο τρόπος λειτουργίας του γίνεται εύκολα κατανοητός: τη Γη περιβάλει σε ύψος 60 έως 900 χιλιομέτρων η ιονόσφαιρα. Ο Τέσλα μηχανεύτηκε να τη «στοχεύσει» με μια ηλεκτρομαγνητική ακτίνα για να τη «φορτίσει». Η ιονόσφαιρα στην περίπτωση αυτήν θα φορτιζόταν σε όλη την επιφάνειά της. Τρόπον τινά, με μία κεραία, σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη, ο οποιοδήποτε θα μπορούσε να αντλήσει δωρεάν ρεύμα απ’ τον ουρανό.
Τα σχέδια ωστόσο διέρρευσαν. Έφτασαν στ’ αυτιά του Μόργκαν. Τον χαράκτηρισε τρελό διότι κινδύνευε να χάσει τα χρήματά του: κανείς δεν θα πλήρωνε λογαριασμό (στον Μόργκαν). Σταμάτησε τη χρηματοδότηση και το έργο σταμάτησε.
Ο Τέσλα από τότε και ώς να πεθάνει περιθωριοποιήθηκε από το κατεστημένο των επενδυτών-τραπεζιτών-κερδοσκόπων. Εφόσον μεσουρανούσε (και εξακολουθεί να μεσουρανεί) η κερδοσκοπία σε βάρος των ανθρώπων, ο Τέσλα χαρακτηρίστηκε «τρελός», λογική στάση απέναντι σε έναν που στόχευε στον άνθρωπο και όχι στο κέρδος. Σε μια μελλοντική όμως συνθήκη (που είναι πολύ κοντά), όταν ο άνθρωπος θα μηχανεύεται με κριτήριο τον συνάνθρωπο και όχι τον πλούτο, άνθρωποι σαν τον Τέσλα θα έχουν καλύτερη θέση.
Ο Τέσλα μάλλον είχε εντρυφήσει βαθιά στα μυστικά του ηλεκτρομαγνητισμού, σε βαθμό να ξεκλειδώσει το μυστήριο της σχέσης ύλης-ενέργειας. Και να δηλώσει για τον Αϊνστάιν πως ασχολείτο με τη μεταφυσική και όχι με την επιστήμη. Από τη σκοπιά του Τέσλα, η θέση μοιάζει σωστή. Διότι, δηλώσεις, πατέντες, κείμενα και σημειώσεις του, αποδεικνύουν ότι είναι εφικτό να επηρεαστεί το κλίμα μέσω ηλεκτρομαγνητικών εκπομπών. Να προκληθούν σεισμοί με τεχνητό τρόπο. Να παραχθεί «φονική ακτίνα», η οποία θα μπορεί να εξαϋλώσει μέσω ηλεκτρομαγνητικής εκπομπής το όποιο σωματίδιο ύλης. Όλα αυτά βέβαια, είμαι σίγουρος πως σας δημιουργούν ερωτηματικά. Μ’ αυτά (είναι όμορφο ν’ αναρωτιέται κανείς), θα σας αφήσω, υποσχόμενος πολύ σύντομα, να γυρίσω και να τα εξηγήσω.
Η επανάστασή μας αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά: Το μεταφυσικό θέλουμε να γίνει φυσικό, ο οικονομισμός να ξεπεραστεί από τον ανθρωπισμό και να γεννηθεί ένας καινούργιος πολιτισμός. Ο τρόπος, όσο κι αν μοιάζουν ουτοπικά όλα αυτά, είναι απλός:
Αρκεί να καταλάβουμε πώς βρεθήκαμε στη σημερινή δυσμενή θέση.
Νίκος Βλαντής
Υ.Γ. Η επανάσταση συνεχίζεται με το τρίτο κείμενο, με τίτλο Light on Earth
Πηγές για του Λόγου το αληθές:
Ουίλλιαμ Μόρρις
Στα ελληνικά κυκλοφορεί το βιβλίο του Νέα από το Πουθενά (Ελεύθερος Τύπος). Επίσης, έχουν βγει οι τρεις τόμοι από το παραμύθι του Το Πηγάδι στο Τέλος του Κόσμου, ο τέταρτος κυκλοφορεί τον Ιούνιο του 2011 (Μαγικό Κουτί).
Πληροφορίες για τον Μόρρις στην wikipedia:
Για όποιον ενδιαφέρεται περαιτέρω, υπάρχει η κοινότητα Μόρρις, μη κερδοσκοπική εταιρία:
Βιβλία του μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν και νόμιμα (καθώς είναι απελευθερωμένα από πνευματικά δικαιώματα) στο www.Gutenberg.org , ένα site-θησαυρό δωρεάν κλασικών βιβλίων σε κάθε χρήσιμη μορφή (txt, e-pub κτλ.). Είκοσι πέντε έργα του Μόρρις, προσβάσιμα εδώ:
http://www.gutenberg.org/ebooks/search.html/?default_prefix=author_id&sort_order=downloads&query=107
Άλμπερτ Μολλ
Το βιβλίο του Μολλ για την ύπνωση (με τίτλο Hypnotism) σε έκδοση του 1897 (Λονδίνο, εκδόσεις Ουώλτερ Σκοττ) μπορείτε να το διαβάσετε δωρεάν από τον υπολογιστή σας στο ακόλουθο link:
Αν προτιμάτε να το κατεβάσετε, είτε για να το τυπώσετε είτε για να το διαβάσετε σε ηλεκτρονική συσκευή, το δίνουν δωρεάν σε μορφή pdf, e-pub ή απλό κείμενο (txt), στο ακόλουθο link στο αριστερό μέρος της σελίδας:
Σοβαρές υπόνοιες για τη χρήση επικοινωνιακών τεχνικών από την ελίτ των σύγχρονων δημοκρατιών με αρχές εμπνευσμένες από τις γνώσεις περί υπνωτισμού που ανέφερα, αφήνει ο Άλντους Χάξλεϋ στο βιβλίο του Επιστροφή στον Θαυμαστό Νέο Κόσμο (Ελεύθερος Τύπος). Καλύτερα βέβαια, αν θέλετε να ψάξετε το θέμα, να διαβάσετε για την ύπνωση, και να σκεφτείτε μόνοι σας.
Γκόντφρεϋ Χίγκινς
Αμετάφραστο στα ελληνικά έργο η Ανακάλυψις. Ανέκαθεν ήταν σπάνιο, διότι ελάχιστα αντίτυπα είχαν τυπωθεί ώς τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Σήμερα, με την τεχνολογία print on demand, μπορείτε πια να το αγοράσετε εύκολα, φθηνά και γρήγορα από το Αmazon. Επίσης, το έργο είναι προσβάσιμο μέσω Ίντερνετ, μπορείτε να κατεβάσετε εδώ τον πρώτο τόμο:
Κι εδώ τον δεύτερο:
Ενώ αν θέλετε να διαβάσετε από τον υπολογιστή σας, εδώ τον πρώτο:
Και εδώ τον δεύτερο:
Πρόκειται για την πλήρη έκδοση του 1836 (από αυτήν του 1874 λείπουν τα αρχικά κεφάλαια «Preliminary Observations, από του 1927 όχι. Συγκρατείστε τις πληροφορίες αν σκοπεύετε να το παραγγείλετε).
Για τον Χίγκινς, πληροφορίες υπάρχουν διαθέσιμες εδώ:
Οι απόψεις του Χίγκινς κρίθηκαν αιρετικές στην εποχή του. Ωστόσο, η θεωρία περί της κοινής καταγωγής των Ινδοευρωπαίων είναι σήμερα, ως γνωστόν, ευρέως διαδεδομένη, είτε θεωρείται πως προέρχονται από την περιοχή του Θιβέτ είτε από τον Καύκασο – εξ ου και «Καυκάσιοι» ταυτίζονται με τους Λευκούς:
Η άποψη του Χίγκινς περί της κοινής καταγωγής των γλωσσών από την πρωτο-ινδοευρωπαϊκή γλώσσα καθιερώθηκε ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα:
Τέλος, η θεωρία του περί της πρωταρχικής πρωτο-ινδοευρωπαϊκής θρησκείας «ανακαλύφθηκε» από τους συγκριτικούς θεολόγους στα τέλη του 20ού αιώνα και συζητείται έντονα στις αρχές του 21ου
Την πληροφορία περί του Δρυϊδισμού Χίγκινς και Μπλέηκ την άντλησα από εδώ:
Νίκολα Τέσλα
Αν θέλετε να ενημερωθείτε για όσα γράφω:
Η ιστορία του Πύργου του Τέσλα και της σύγκρουσης με τον Μόργκαν περιγράφεται εδώ:
Για όποιον θέλει να διαπιστώσει πως τεχνητό κλίμα, τεχνητοί σεισμοί και φονικές αχτίνες συνελήφθησαν πειστικά από τον Τέσλα, προτείνω το καλογραμμένο, ενημερωτικό και συνοπτικό βιβλίο του Γιώργου Στάμκου Νίκολα Τέσλα. Ο απαγορευμένος επιστήμονας (εκδόσεις Άγνωστο).
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή