Μπελογιάννης, Ράμφος, Κάσδαγλης

Αύριο, στον Flash 96.0, λίγο μετά τις 12:30 το μεσημέρι, ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης λέει δυο-τρία πράγματα που ξέρει για τα βιβλία:

1. Νίκος Μπελογιάννης, Σχέδιο για μια Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας (εκδ. Άγρα)
2. Στέλιος Ράμφος, Μυθολογία του Βλέμματος (εκδ. Αρμός)
3. Χριστόφορος Κάσδαγλης, Απολύομαι και Τρελαίνομαι (εκδ. Καστανιώτης)

Ο Μπελογιάννης για τον Παπαδιαμάντη: «Προσπάθησε να πνίξει μέσα του τη ζωή, μα κι η ζωή τον έπνιξε. Κρασί-τσιγάρο. Η ζωή του τίμια, μα όχι παράδειγμα για τους ανθρώπους […] Ο Παπαδιαμάντης είναι ένα είδος Τολστόη. Μια ιδιότυπη φτωχική μικρογραφία Τολστόη» [Άγρα, σ. 123]

Ο Ράμφος για τα Φαγιούμ: «Τα πρόσωπα του Φαγιούμ έχουν κάτι μετάρσια ανέκφραστο – είναι ψυχούλες. Δεν αντικρίζουμε πάνω τους την σβησμένη όψι κάποιου άλλοτε ζωντανού~ αντικρίζουμε την άχρονη παρουσία του νεκρού, την ψυχική του ταυτότητα. Τα πράγματα δείχνουν ότι πεθαίνουμε χωρίς να γνωρίσωμε τον θάνατο~ αυτό με τα Φαγιούμ ανατρέπεται, διότι στον κόσμο τους ο θάνατος παίρνει αισθητή μορφή και ζητεί θέσι στην συνείδησι [Αρμός, σ. 50]. Και: «Ένα κάτι είναι το θαύμα~ ένα τίποτα που αλλάζει τη ζωή» [Αρμός, σ. 66]

Ο Κάσδαγλης για το Πινγκ-Πονγκ στο Στρατό: «Κρατώντας σφιχτά την ξυλορακέτα στο χέρι, με όλη την προσοχή στραμμένη στον αντίπαλο και στο μπαλάκι, μπορείς να ξεχαστείς για ένα διάστημα και να ξεχάσεις την αναφορά, την αγγαρεία, τη μονοτονία των χρωμάτων και την ξεραΐλα του στρατοπέδου» [Καστανιώτης, σ. 194]

Bookspotting και το Θρόισμα των Φύλλων – Η Απόλυτη Εκπομπή για το Βιβλίο!